مَـــردُمک

دوستانی که تمایل به خواندن مطالب رمز دار دارن ، اعلام کنن تا بنده حقیر رمز رو در اختیارشون بگذارم .

سپاس

باید از محشر گذشت 

لجن زاری که من دیدم سزای صخره هاست ، 

گوهر روشن دل از کان و جهانی دیگر است ،

عذر میخواهم پری ...

عذر میخواهم پری ...

من نمیگنجم در آن چشمان تنگ ، 

با دل من آسمانها نیز تنگی میکنند ، 

روی جنگلها نمی آیم فرود ،

شاخه زلفی گو مباش ، 

آب دریا ها کفاف تشنه این درد نیست ،

بره هایت میدوند ،

جوی باریک عزیزم راه خود گیرو برو ...

یک شب مهتابی از این تنگنای بر فراز کوها پر میزنم، 

میگذارم میروم ،

ناله خود میبرم ،

دردسر کم میکنم ... 

چشمهائی خیره می پاید مرا،

غرش تمساح می آید بگوش ،

کبر فرعونی و سحر سامریست ،

دست موسی و محمد با من است ،

میروی ، وعده آنجا که با هم روز شب را آشتیست ،

صـبـح چنـدان دور نیست ... 

:(

هر روزی که میاد من بیشتر سقوط می کنم و بیشتر می رم پایین تا جاییکه از زندگی حقیقی فاصله گرفتم ... 

توان ندارم و ... 

#موقت

#تنــــــــــــــــــــــــهایی 

تنها حسِ فعالِ من 

در هم شکسته تر از همیشه و خجل از خویش 

آیا برای من راهی مانده ؟ 

سید بزرگوار ، به خدا قسم بریده ام 

در این بی پناهی عصر و بی کسی انسان ها 

به خاک افتاده ام